مواد رادیواکتیو منابع قوی انرژی هستند. آنها دارای خواصی هستند که از خودشان می درخشند. این تابش را نمی توان متوقف کرد. رادیواکتیویته به ساختار اتمی اتم مرتبط است. یک اتم رادیواکتیو ترکیب آن را وارد ساختار رادیواکتیو می کند. تجزیه و تجزیه خودبه خودی و تجزیه اتم بدون هیچ تاثیری از خارج و تابش آن در طی این جدایی، رادیواکتیویته نامیده می شود. رویداد رادیواکتیویتی ابتدا در 1896 کشف شد. ترکیبات عناصر رادیواکتیو نیز دارای ویژگی های مشابه رادیواکتیو هستند. بنابراین، رادیواکتیویت تغییر در هسته است که تنها به ساختار هسته اتم بستگی دارد.
انواع اصلی تابش پرتوهای آلفا، اشعه های بتا و اشعه گاما هستند. اشعه آلفا می تواند توسط یک لایه نازک کاغذ یا پوست انسان جذب شود. جریان های بتا را می توان با یک لایه نازک از فلز جذب کرد. اشعه گاما می تواند مواد جامد تر و ضخیم را نفوذ کند. به عنوان مثال، اشعه گاما توسط مواد متراکم مانند سرب و بتن جذب می شود.
اندام های حساس انسان نمی توانند حضور تابش را تشخیص دهند. تشخیص و اندازه گیری تابش تنها با دستگاه های حساس به تابش امکان پذیر است. علاوه بر این، دستگاه های اندازه گیری می توانند تنها بخشی از تابش را اندازه گیری کنند که با ماده، و نه کل تابش، تعامل دارد. برخی منابع تابش طبیعی هستند و برخی مصنوعی هستند. تابش عمدتا انرژی است. تابش می تواند از هوا تنفس، مواد غذایی خوراکی یا مصالح ساختمانی مورد استفاده در ساخت و ساز حاصل شود. اشعه ماوراء بنفش بخش کوچکی از محیط زیست است. منابع پرتوهای طبیعی پرتوهای کیهانی از فضا هستند، پرتوهای گاما از ایزوتوپ های کوتاه مدت نیمه عمر در زمین، عناصر رادیواکتیو در بدن انسان و گاز رادون تولید شده توسط فرسایش رادیوم. مواد رادیواکتیو مصنوعی، بارگیری هسته ای در محاکمات بمب هسته ای، مواد رادیواکتیو در تولید انرژی هسته ای، مواد رادیواکتیو مورد استفاده در برخی محصولات مصرفی است. به عبارت دیگر، تابش در تشخیص و درمان بیماری ها استفاده می شود.
استفاده صنعتی از تابش بسیار بالا است. اشعه در مطالعات آموزشی و پژوهشی، مطالعات ایمنی و محصولات مصرفی استفاده می شود. تابش در زمینه هایی مانند رادیوگرافی، رادیواسکوپی، اندازه گیری تراکم و رطوبت، فرآیندهای کنترل از قبیل تراکم، ضخامت، وزن، سطح، رعد و برق، آشکارساز دود و تولید محصولات مصرفی مختلف استفاده می شود.
قرار گرفتن در معرض اشعه دارای خطرات جدی برای سلامت انسان و محیط زیست است. اشعه ماوراء بنفش به اندازه کافی انرژی را برای شکستن DNA حمل می کند. تجزیه DNA به معنای مرگ سلول است. غیر قابل اتکا به محیط زیست، مواد رادیواکتیو خطرناکی برای سلامتی انسانها، حیوانات و گیاهان است. محیط طبیعی و تعادل زیست محیطی مختل می شود.
سازمان های تست و بازرسی مجاز همچنین بازرسی از مناطق رادیواکتیو را در محدوده بازرسی های محیطی انجام می دهند. اندازه گیری، آزمایش و بازرسی های انجام شده توسط مقامات صالح بسیار مهم است. این مطالعات بر اساس استانداردها و مقررات قانونی منتشر شده توسط سازمان های داخلی و خارجی است.