در معماری سنتی کشور ما، مصالح ساختمانی اصلی در کف زمین و دیوارهای اطراف حیاط سنگ است. با استفاده از این ویژگی، معماری کلی ما موضوع تحقیقات بسیاری در جهان بوده است. در بسیاری از مناطق که بسیار دشوار است برای پیدا کردن چوب، دیوارهای کف زمین به طور کلی سنگ و سیستم قاب چوبی بر روی آن نصب شده است. این طبقه اول عمدتا مناطق اصلی زندگی است.
در حقیقت سنگ از مصالح ساختمانی مهم در ساختمان ها و بناهای تاریخی است. سنگها به شیوه های گوناگون بسته به محل استفاده، اهمیت ساختار، هدف استفاده، اندازه و مکان، پردازش و شکل داده می شوند. مردم این ساختمان کاملا مصالح سنتی بوده اند که همواره ساختارها و سایر مصالح ساختمانی مانند سنگ، آجر یا چوب را تشکیل می دهند. انواع مختلف سنگ در بخش های مختلف ساختار و با توجه به ویژگی های آن، ویژگی معماری هر دوره را حفظ کرد.
هدف از استفاده از سنگ در سازه های مختلف می تواند به روش های مختلف طبقه بندی شده است. به عنوان مثال، سنگهای تحمل شده به طور مستقیم به عنوان حامل در ساختار عمل می کنند. دیوارهای ساختمان به طور کامل از سنگ ساخته شده است. سنگ مصنوعی برای پوشاندن مواد مورد استفاده در ساختار استفاده می شود. سنگ های تزئینی برای اهداف دکوراسیون در بخش های مختلف ساختار استفاده می شود. استفاده از سنگ به عنوان جمع در تولید بتن است. سنگ در اندازه های مختلف خرد شده و به شن و ماسه تبدیل شده و در مخلوط های ملات یا گچ استفاده می شود.
همانطور که در تاریخ امروز، سنگ در ساختمان ها مطابق با این اهداف مورد استفاده قرار می گیرد. مکان هایی که در طول تاریخ از آن استفاده شده است عبارتند از: پایه های ساختمان، دیوارها، اسلب ها، پله ها، پنجره ها و درب ها، پنجره ها، صخره ها، شبکه ها، پاها، ستون ها، آرک ها، اسکلت ها و گنبدها.
سنگهای مورد استفاده در مصالح ساختمانی عموما به عنوان سنگ آهک، سنگ مجسمه خشن، سنگ مصنوعی و سنگ برش طبقه بندی می شوند. سنگ های سنگریزه سنگ های غیر معدنی هستند که به عنوان آنها از معدن خارج می شوند. هنگامی که استفاده می شود، تنها خوشه ها تقریبا بریده شده اند. هنگامی که این سنگ ها استفاده می شود، لبه های دیوار ظاهر خشن دارند. سنگهای سنگی یا سنگی به شکل قبل از استفاده شکل می گیرند و هنگام استفاده استفاده می شوند. از سوی دیگر، سنگ های برش، بلوک های ساختمانی هستند که سطوح آنها پردازش شده و به شکل صاف قرار داده شده است.
امروزه زمینه های استفاده و ویژگی های سنگ در بخش ساختمان در مقررات و استانداردهای قانونی مربوطه منتشر شده توسط سازمان های داخلی و خارجی گنجانده شده است. طبق آزمایشات انجام شده در آزمایشگاه های مجاز، سنگهای مربوط به حوزه های مورد استفاده آنها تعیین می شوند. در اینجا چند استاندارد است که بر اساس این آزمایشات هستند:
- TS EN 771-5 واحدهای مصالح ساختمانی - مشخصات - بخش 5: واحدهای سنگ تراشی سنگ مصنوعی
- TS EN 771-6 واحدهای مصالح ساختمانی - مشخصات - قسمت 6: واحدهای سنگ تراشی سنگ طبیعی
- TS EN 1467 سنگ های طبیعی - بلوک های خام - مشخصات
- TS 2824 EN 1338 بلوک سنگ فرش بتونی برای کفپوش - الزامات و روشهای آزمون
- TS 436 EN 1340 محدودیت های بتنی برای کف سازی - الزامات و روش های آزمون
- TS EN 1341 سنگ های طبیعی سنگ فرش برای پیاده رو های بیرونی - ویژگی ها و روش های آزمون