افزایش شهرنشینی و رشد صنعتی شدن، نتیجه زندگی مدرن است، اما این پدیده همچنین مشکل آلودگی هوا را ایجاد می کند. امروزه آلودگی هوا به ابعادی رسیده است که تاثیرات جهانی را دارد نه تنها در سطح محلی و منطقه ای. از آنجائیکه آلودگی هوا یک خطر بزرگ برای سلامت انسان است، کیفیت هوا تبدیل به یک مسئله شده است که کل جهان به آن اهمیت می دهد. بسیاری از سازمان های داخلی و خارجی در تلاش برای حل مشکلات آلودگی هوا و تعیین استراتژی های در این راستا هستند.

یک سیستم طبقه بندی به نام شاخص کیفیت هوا در حال حاضر به طور گسترده در سراسر جهان استفاده می شود. این سیستم با توجه به غلظت آلاینده ها در هوا، کیفیت هوا را به عنوان خوب، متوسط، بد و خطرناک طبقه بندی می کند. روش ها و معیارهای مورد استفاده برای محاسبه این شاخص در کشورهای مختلف مطابق با استانداردهای کیفیت هوا در کشور تعیین شده است. شاخص کیفیت هوا با استفاده از تعاریف و رنگ های مختلف در دسته های خاص و به طور جداگانه برای تمام آلودگی های اندازه گیری شده تنظیم می شود. در کشور ما، شاخص کیفیت ملی هوا توسط سازگاری با مقررات قانونی ملی و مقادیر محدود تهیه شده است. این شاخص کیفیت هوا را بر اساس پنج آلودگی اصلی تعیین می کند: ذرات جامد (PM10)، مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد (SO2)، دی اکسید نیتروژن (NO2) و اوزون (O3).

جدول زیر نشان می دهد که مقادیر و معیارهای شاخص پذیرفته شده بین المللی:

شرکت ما نیز اندازه گیری های آلودگی هوا را در محدوده اندازه گیری های گاز انجام می دهد. در این مطالعات مطابق با مقررات قانونی مربوطه، استانداردها و روش های آزمایشی که توسط سازمان های داخلی و خارجی منتشر شده است.

در ضمن، سازمان ما، آژانس اعتباربخشی ÖSAS، این مطابق با استاندارد TS EN ISO / IEC 17025 معتبر است.