سازگاری الکترومغناطیسی، که به سادگی به عنوان EMC نامیده می شود، توانایی یک سیستم الکتریکی، الکترونیکی، یک وسیله یا یک جزء آن است که در محیط الکترومغناطیسی که در آن عمل می کند بدون هیچ اختلالی الکترومغناطیسی عمل کند. تداخل الکترومغناطیسی، همچنین به عنوان EMI نامیده می شود، قدرت یک سیستم الکتریکی یا الکترونیکی، یک دستگاه یا یک جزء آن است تا با یک سیستم یا دستگاه خواص مشابه در محیط یکسان ارتباط برقرار کند.

در این زمینه آزمایشات سازگاری الکترومغناطیسی انجام شده در آزمایشگاه های مجاز برای تداخل الکترومغناطیسی زیر انجام می شود:

• انتشار تابش
• حساسیت تابش
• ارزیابی انجام شده
• حساسیت انجام شده

آزمایش های حساسیت انتقال برای تعیین پاسخ این دستگاه ها به نویز الکترومغناطیسی در محیط از طریق کابل های متصل به یک سیستم الکتریکی یا الکترونیکی، دستگاه یا اجزای آن انجام می شود. برای اطمینان از دقت نتایج آزمون، این دستگاه ها، کابل ها و کالیبراسیون های زمینه باید قبل از انجام شود.

در آزمون حساسیت با هدایت، سطوح آزمون بین 1، 3، 10 V و گروه آزمون بر اساس استاندارد اعمال شده است. به عنوان مثال، برای استاندارد TS EN 61000-4-6، باند آزمایش بین 150 KHz و 80 MHz اعمال می شود.

بسیاری از آزمایشات سازگاری الکترومغناطیسی (EMC) در آزمایشگاه های مجاز انجام می شود. سازمان ما آزمون ایمنی هدایت (حساسیت) در محدوده آزمون EMC.، مطابق با مقررات مربوطه، استانداردها و روش های آزمون که توسط سازمان های داخلی و خارجی منتشر شده است. این استانداردها بر اساس چند معیار هستند:

• TS EN 61000-4-4 سازگاری الکترومغناطیسی (EMC) - قسمت 4-4: تست ها و تکنیک های اندازه گیری - آزمایش سریع ایمنی سریع / گذرا سریع / ایمنی
• TS EN 61000-4-5 ... آزمایش ایمنی پالس
• TS EN 61000-4-6 ... در برابر اختلالات ناشی از انتقال ناشی از زمینه های فرکانس رادیویی
• TS EN 61000-4-8 ... تست ایمنی زا بودن میدان مغناطیسی شبکه
• TS EN 61000-4-9 ... ایمنی سنجی میدان مغناطیسی ضربه ای

موسسه ما، از موسسه اعتباربخشی ÖSAS، این مطابق با استاندارد TS EN ISO / IEC 17025 معتبر است.